İYİ Parti lideri Meral Akşener, partisinin grup toplantısında gündemi değerlendirdi. Kürsüye vatandaşları çıkararak gurup toplantısını Show yerine çeviren Akşener bu hafta da ev hanımı Münevver Acar’ı çıkardı.

KÜRSÜDE EV HANIMI

Kürsüye vatandaşları çıkaran Akşener bu hafta ev hanımı Münevver Acar‘ı çıkardı.

Münevver Acar şunları ifade etti “Ben Münevver Acar BAĞKUR’dan aldığım dul ve yetim aylığı ile geçinen bir insanım. 42 yaşında dul kaldım beş tane kız çocuğum vardı.

Çocuklarımızı eziyet çekerek okuttum. Biz kadınları sadece ev işleri yapan kişiler olarak görmesinler.

Biz ev kadınları eve döndüren insanlarız. Hayat çok pahalandı. Eskiden yaptığımız şeyleri yapamıyoruz artık.

O kadar zamlandı ki her şey etiketlere bakınca her gün başka zam geliyor. Evimizde doğal gaz yakamıyoruz.

Pazarda meyve sebze pahalı. Akşam üstü gidip çürük çarık şeyleri toplayıp yemek yapmaya çalışıyorlar.

Genelde gözlemliyorum Pazar arabasına 1 kilo pırasa yarım kilo meyve almış götürüyor. Türk insanı, Türk kadını bunları, Türk annesi bunları hak etmiyor. Zorluklarla büyüttüğüm çocuklarımı bunun için mi okuttum, eziyetleri çektim. Artık bizler bu zorluğa dayanamıyoruz. Bu zorluklar olmasın. Ulus’ta hale giderdim fiyatlara bakıyorum dünya para eve geri dönüyorum.

Biz bunları yiyemiyoruz, arabanın deposu dolu olursa gider ama bizim depomuz dolmuyor sonra hasta oluyoruz. Tencereler kaynasın, çocuklarımız mutlu olsun, anneler ağlamasın, kadınlarımız hunharca ölmesin. Anne ve babalar yoksulluktan kredi kartı borçları yüzünden ölmesin istiyoruz. Doğal gaza geçen ay 490 lira ödemiştim, bu ay aynı doğal gaz 790 lira geldi. Neden geldi bu kadar?

Ben vatandaşım. Bu kadar da olmaz ki. Benim komşularım yorgan, battaniye ile oturuyorlar. Böyle olsun istemiyoruz. Sokaklarda insanlar sadece geçim sıkıntısını konuşuyor. Korona konuşulmuyor.

Kimse çocuğuna bir şey alamıyor, kitap defter alamıyor, kıyafet alamıyor.

Benim mazotum olursa giderim yoksa biterim. Biz böyle bir hayat istemiyoruz.

Mutlu bir hayat bizim de hakkımız. TBMM’de kürsüye çıkıp bir konuşma yapacağımı hayal bile edemezdim bir kadın olarak.

Şehitlerimiz var, tüm Türkiye’ye sabır diliyorum, şehitlerimizin mekanı cennet olsun. Selam olsun Türk’ün bayrağına ne mutlu Türk’üm diyene!”

Akşener’in açıklamaları şu şekilde:

Dava arkadaşlarım;

En başından söyleyeyim;

Ülkeyi yönetenler, devlet adabına, devlet edebine, devlet idaresinin sorumluluğuna uygun davranmasalar da, biz sözlerimizi seçerek konuşacağız.

10 şehrimizde, şehit cenazelerimiz vardı.

10 şehrimize ateş düştü.

Milletçe yüreğimiz yandı.

Gara’da, lanet terör örgütü pkk’ya yönelik operasyon, milli bir meseledir.

Dolayısıyla, üzerinde konuşan herkesin, sözlerine dikkat etmesi gerekir.

Ancak bu dikkat, yapılan bir yanlış varsa, bir hata varsa, üzerini örtmek için bahane olamaz.

Başarılı operasyonların müjdesini kendi verip, felaketlerin açıklamasını, valilere, bakanlara havale etmek, devletin değil, algının yönetimidir.

Milli güvenliğimizi ilgilendiren alanlarda, sessizliği anlar, saygıyla da karşılarız.

Ama evlatlarımıza ne olduğunu, doğal olarak bilmek isteriz.

Bugüne kadar, bu tür operasyonları başarıyla yürüten, bu konuda dünyaya örnek olan kahraman askerlerimizin, neden böyle bir sonuçla karşılaştığını öğrenmek isteriz.

Çok daha beter cehennemlere, sessizce süzülüp,

Teröristin hakkından gelip, güvenle çıkan kahramanlarımız, bu kez, neden böyle bir sonuçla karşılaştı, anlamak isteriz.

Bu işte, siyasetin parmağı var mı, yok mu bilmek isteriz.

Bu aziz milletimizin en doğal hakkı, bizim de milletimize karşı görevimizdir.

Siz, şehit anasını kongreye canlı bağlayıp, felaketten siyaset devşirme peşinde koşabilirsiniz.

Biz koşamayız.

Siz, sosyal medyada, meclis kürsülerinden linç kampanyaları başlatıp, şehitlerimizi sizden olmayana saldırmak için araç yapmaya cüret edebilirsiniz.

Biz edemeyiz.

Siz, ülkemize yaşattığınız her felakette takındığınız aymaz tavırla,

“Şov devam etmeli.” diyebilirsiniz.

Biz diyemeyiz.

Demeyeceğiz!

Değerli milletvekilleri;

Bu olayların ardından, özellikle devleti idare edenlerin her sözlerine dikkat etmeleri gerekir.

Devleti idare edenler, terör örgütünün alıkoyduğu evlatlarımıza, “Esir” demez, diyemez.

Devletin zirvesi, bu ülkenin kahraman evlatları için “Esir” kelimesini kullanamaz.

Siz hiç yabancı devlet görevlilerinin, kaçırılan vatandaşları için “esir” dediğini duydunuz mu?

Ciddiyet sahibi görevlilerden bunu duyamazsınız, çünkü bunun bir sebebi vardır.

Esir, savaşta alınan tutsaktır.

Türkiye savaşmıyor, Türkiye terörle mücadele ediyor.

Buradan Sayın Erdoğan’ı şiddetle uyarıyorum:

Şuursuz şuursuz, keyfine göre söylediğin her söz, ileride karşımıza çıkar.

Ve senin iş bilmezliğinin faturasını bu aziz millet öder.

Unutma!

Sen bu devleti, 83 milyon adına temsil ediyorsun.

İşini ciddi yapacaksın, ağzından çıkana dikkat edeceksin.

Sayın Erdoğan;

Evlatlarımızı teröre şehit verdik.

Milletimizin canı yanıyor.

Türkiye’ye, afra tafra yapan Suud’ların kralı öldüğünde, ilan ettiğin yası, evlatlarımıza neden çok görüyorsun?

Milli bir meselede, milli bir acıda, milli yas ilan etmek için daha neyi bekliyorsun?

Rengini, şehitlerimizin, o kahramanlarımızın kanından alan ay yıldızlı bayrağımızı, yarıya indirmemekle, neyin hesabını yapıyorsun?

Yoksa sen de minik ortağın gibi, “Aman canım, 13 kişi öldü diye yas mı ilan edilirmiş?” diyorsun?

Gara’daki operasyonda yaşananlar, senin için milli yas değilse nedir?

Senin işin, kongre salonunda, yüreği yaralı bir anayı telefona bağlatıp, “şeref dağıtmak” değil, o anaların evlatlarını yaşatmaktır.

Gara’daki kahrolası o mağara, lebalep şehit doluyken;

Sen, “pandemiye rağmen kongre salonu lebalep dolu.” diye sevinemezsin.

Böyle şuursuzluk, böyle aymazlık olmaz.

Biz seni, böyle bir acının ardından, bir defalık da olsa, her zamanki lakayt tavırlarını bırakıp, gök kubbeyi katillerin başına yıkacak bir çalışmada görmek isterdik.

Bir defalık da olsa, ayrıştırmak yerine, birleştirdiğini görmek isterdik.

Bir defalık da olsa, kürsülerde, Ak Parti genel başkanını değil, memleketin Cumhurbaşkanı’nı görmek isterdik.

Siyaseten lazım olduğunda, gömleğinin kollarını sıyırıp,

harekat odasından fotoğraf vermeyi biliyorsun.

Buyur!

Bu günler, tam da o harekat odasında olman gereken günler.

Poz vermek için değil, işini yapmak için orada olman gereken günler.

Ama sen ne yapıyorsun?

Partinin kongrelerinde, boynunda spor kulübü atkısıyla, espriler yapıp, şakalaşıyorsun.

Sarayda konserler düzenletip, hoşça vakit geçiriyorsun.

Böyle şımarıklık, böyle izansızlık olmaz.

Böyle devlet yönetilmez.

Bizlerin yüreği yanarken, kongre heyecanlarına, tam gaz devam eden Sayın Erdoğan’ın, o ibretlik sözünü tekrar hatırlatmak isterim.

Dedi ki;

“Bakın bir kongre yapıyoruz.

Salgının olduğu günlerde kongre yapıyoruz.

Salon lebalep dolu.”

Bunu bir de utanmadan, sıkılmadan, sevinerek söyledi.

E biz de doğal olarak soracağız:

Salonların lebalep dolmasından memnunsun da, on binlerce esnafımızın, milyonlarca vatandaşımızın günahı ne Sayın Erdoğan?

Pandemi boyunca ailesinden uzak kalma pahasına, virüsle kelle koltukta mücadele eden sağlık çalışanlarımızın yüzüne nasıl bakacaksınız?

Hiç mi utanmayacaksınız?

Hiç mi sıkılmayacaksınız?

Yoksa kongrelerinizdeki gibi, “Durmak yok, sırıtmaya devam.” mı diyeceksiniz?

Devlet insanlığı böyle zamanlarda belli olur.

Devlet ciddiyeti böyle zamanlarda lazım olur.

Oturulan koltuğun hakkı böyle zamanlarda verilir.

Ne var ki sen, daha nicesinde olduğu gibi bu felakette de sınıfta kaldın.

Hani bazen başkası adına utanırsın ya;

Biz, senin adına utanmaktan bıktık, sen bizleri utandırmaktan bıkmadın Sayın Erdoğan.

Değerli milletvekilleri,

Öyle bir zamandan geçiyoruz ki,

Sayın Erdoğan’ın öncülüğünde, bindik bir alamete, gidiyoruz kıyamete…

Halil Soyuer’in dizelerindeki gibi;

“Gönül Dağlarıma Kar Yağdı Yazın,

Böylesi, Ne Zaman, Nerde Görülmüş?

Ağrı’da, Nemrut’ta, Uludağ’da mı?

Başımdaki Duman, Nerde Görülmüş?”

Ülkemizin başını duman sarmış, iktidar bambaşka bir dünyada yaşıyor.

Silah arkadaşları, şehitlerimizin hesabını sormak için emir bekliyor,

Sayın Erdoğan, kongrelerde geziyor.

Türkiye’de, iş bulmaktan umudunu kesenlerin sayısı, işsizlerimizin sayısından fazla,

İktidar, buna çare bulmak yerine, TÜİK’in başkanını görevden alıyor.

Çocuklarını komşuya bırakıp, hayatlarına son veren anne-baba, dünyadan umudunu kesiyor, bunlar “Ay’a gidiyoruz” diye şapkadan müjde çıkarma peşinde koşuyorlar.

Millet aç, esnaf perişan, sen hala havaya bakıp ıslık çalıyorsun.

Sabretti, dişini tırnağına taktı, elde avuçta ne varsa idare etti,

Senin umurunda değil.

Bu aziz milleti daha ne kadar sömüreceksin?

Bu cefakar millete daha ne kadar eziyet edeceksin?

Seni oraya getiren bu yüce iradeye, hiç mi saygın, hiç mi vefan kalmadı?

Değerli milletvekilleri;

Bu iktidar, uzun zamandır hayattan, hakikatten koptu.

Milletimizin sesini, esnafımızın, emeklimizin feryadını, sarayda duyan yok.

O nedenle biz her hafta, bu sesi duysunlar diye uğraşıyoruz.

Her hafta Milletin Kürsüsü’nde, kürsünün gerçek sahibini, yani milletimizi ağırlıyoruz.

Gerçi milletin meclisinde, millet konuşurken,

milletin televizyonu TRT, yine yayını kesecek ama, varsın olsun.

Biz milletimizin sesini duyurmaktan vazgeçmeyeceğiz.

Milletimizin o gür sesi, saray duvarlarında yankılanana kadar bıkmayacağız, usanmayacağız.

Bu hafta kürsüyü, bir anneye bırakacağız.

Çünkü mutfaktaki yangını en iyi bilenler onlar.

Bir ev hanımı kardeşim, Münevver Acar aramızda.

Buyurun Münevver Hanım, kürsü de söz de sizindir.

Milletimizin gerçeklerini dinledik.

Her ev, aynı zamanda bir işletmedir.

Ekonomisi vardır.

Sosyolojisi vardır.

Ve hanelerde, bu işin yükünü taşıyanlar da, kadınlardır.

Şartları, durumu, en iyi onlar bilir.

O yüzden, Sayın Erdoğan’a tavsiyem, servet peşinde koşan danışmanlarını sustursun,

Münevver Hanım’ları dinlesin.

Aziz milletim;

Bir iktidarın görevi, kaynakları doğru kullanarak, ülkesini kalkındırmak,

vatandaşlarına zengin, mutlu ve huzurlu bir hayat sunmaktır.

Bu kadar basit.

Türkiye gibi, zengin kayakları, geniş imkanları olan bir ülkede,

akıllı hamlelerle bunu başarmak kolaydır.

Yeter ki önce millet, önce memleket diyenler başa gelsin.

Yeter ki, milletin hazinesi çarçur edilmesin.

Yeter ki, Türkiye’nin sahip olduğu zenginlikleri, doğru kullanacak bir vizyon olsun.

Ama bunu yapmak yerine, esnafı kaderine terk eder,

İstihdam yaratacak yatırımlar yerine, varı yoğu betona gömer,

Milletin hazinesini faiz ödemeye mahkum ederseniz, bu iş olmaz.

İşte bu yüzden “Millete kulak verin.” diyoruz.

İşte bu yüzden “Esnafa kulak verin.” diyoruz.

İşte bu yüzden “Çiftçiye kulak verin.” diyoruz.

Diyoruz ama, Türkiye’yi yönetenler, sözlerimize kulak asmayıp, veren el olmak yerine, hala alan el olmayı tercih ediyor.

Bakın size bir örnek:

Çorum’da, işyeri kapalı olan, dolayısıyla su tüketimi sıfır olan bir lokantaya, 111 lira fatura geliyor.

Yine aynı kentte, su tüketimi, sadece 6 metreküp olan bir lokantaya,

342 lira su, üstüne bir de evsel atık bildirimi gönderiliyor.

Yahu sizin hiç mi insafınız yok?

Esnafın boğazını sıkmaktan zevk mi alıyorsunuz?

Değerli dava arkadaşlarım;

Sayın Erdoğan ve saz arkadaşları, saraylarında sefa süredursun,

biz koltuklarımızda oturmuyoruz.

İYİ Parti kurulduğu gün demiştim ki, “Biz koltukları değil, ayakkabıları eskiteceğiz.”

Aynen onu yapıyoruz.

Bakın geçen hafta Düzce’deydik.

Akçakoca’daydık, Gölyaka’daydık.

Akçakoca’daki bir çiftçimizin söyledikleri çok önemli.

Diyor ki;

“Gübre fiyatlarına yüzde 60-70 zam geldi.

Hayvancılığa başlayayım dedik.

80 liralık yem, 5 ay sonra 130 lira oldu.

Hayvancılık da bitiyor, çiftçilik de bitiyor.

Üretim de bitiyor.

Destek kredilerini de, iktidar partisinden torpil bulanlar hariç, kimse alamıyor.

Besicilikte de çiftçilikte de artık ekmek yok.”

Aynen böyle diyor.

Bir başka çiftçimiz diyor ki;

“Bugün sordum, bir torba gübre 140 lira olmuş.

60 torba gübre kullanıyorum.

Tarım ilacını, 2018 yılında 22 liraya alıyordum, şimdi 110 lira.

1 dönüme yıllık 1000 lira masraf ediyoruz.